Rotgevoel

Alleen vandaag is er dus iets gebeurd waardoor ik me niet zo goed meer voel. Voor ik verder ga, we weten denk ik allemaal wel hoe facebook werkt. Je opent het je begint te scrollen je krijgt een heleboel berichten te zien. Sommige lees je andere niet. Soms like je iets soms ook niet. Een paar weken geleden is er een bericht gedeeld, nou heb ik het wel gezien en ik herinner me er wel vaag van dat ik gedacht heb oké, moet je vooral doen.

Vorige week is er nog een bericht gepost. Dit bericht heb ik niet gezien. Vandaag stonden er nog twee berichten. Eentje van iemand die zich teleurgesteld voelde en een ander van de beheerder. Nou wil ik niemand beledigen in deze blog, maar ik vond het op zijn zachtst gezegd niet zo leuk. Het ging namelijk over de tweede wereld oorlog, een begrip dat we allemaal kennen. Op school wordt je er mee dood gegooid of vergast, is maar hoe je het bekijkt. En begrijp me niet verkeerd, ik studeer geschiedenis. Ik vind het verleden fascinerend, maar ik vind verbanden leggen ook erg leuk. Dus daarom ben ik vandaag even het verzet. De tweede wereld oorlog heeft een hoop narigheid met zich mee gebracht. Er zijn heel veel dingen gebeurd waarvan we allemaal hopen dat ze nooit meer zullen gebeuren en we zeggen allemaal; "als we het blijven vertellen vergeten we het nooit meer."
Nou heb ik wel een vraag, ken je dat spelletje waarbij je in een kring zit en er een woord of zin door gefluisterd wordt? Tegen de tijd dat de laatste persoon in de kring het woord hoort is het niet meer hetzelfde. Verhalen veranderen en als er iets gebeurd dat erg lijkt op het verleden hebben we het niet eens meer door. 
Wat ik hier mee probeer te zeggen is; ik vond deze berichten in die groep niet leuk. Waarom mogen we niks anders posten en waarom deze week? De herdenkingsweek is pas volgende week van 28 april tot 5 mei. Maar buiten dat, laat iedereen gewoon in zijn waarde. Niet iedereen vind de tweede wereld oorlog leuk. Niet iedereen ziet alle berichten en bijna niemand klikt ieder dag alle groepen aan waar ze in zitten om de uitgelicht pagina door te lezen. Dat doe je alleen als je weet dat er iets staat dat je graag wil lezen of als je gewoon geen leven buiten facebook om hebt. En ik weet dat er mensen zijn die geen leven hebben. Alleen ik en een heleboel andere mensen hebben dat wel. Dus thema week prima, maar doe dan gewoon al die berichten over de tweede wereld oorlog uitlichten dan kunnen alle fans daar kijken. Zo sluit je niemand buiten, geef je niemand een slecht gevoel en halen we niet met zijn alle oude koeien uit de sloot. Want als ik heel eerlijk ben, mogen we van mij de tweede wereld oorlog best wel een beetje rust gunnen. Het is niet goed om in het verleden te blijven hangen. 1939 t/m 1945 zijn geweest. De meeste mensen die de oorlog bewust mee hebben gemaakt zijn overleden en de doden zullen er niet om rouwen of wij wel of geen Bevrijdingsdag vieren.  Misschien moeten we die dag dan ook gewoon vrijheidsdag gaan noemen en ons (Nederlanders) dan ook echt vrij geven en niet één keer in de 5 jaar. Zou leuk zijn. Ik maak een grapje, over die vrijheidsdag bedoel ik dan. 

Maar goed ik begon deze blog vanwege mijn rotgevoel. Dat ontstaan is door een handje vol mensen die een leuke groep, onbewust minder leuk gemaakt hebben. Niet opzettelijk. Maar als je staat voor vrijheid is een thema week misschien niet passend. Want op die manier neem je de vrijheid weg. En is dat niet precies waarom we de tweede wereld oorlog blijven herhalen. Wees dankbaar voor de vrijheid, koester het en laat niemand je het afnemen. Alleen jij bepaalt wat jij doet, alleen jij bepaalt wat voor jou goed voelt.